ერეკლე მეორის ქალიშვილის, თამარისა და სარდალ, დავით ორბელიანის ქორწილს ასე აღწერს სოლომონ თეზელიშვილი «სუფრის ისტორიაში»: ათი საათისათვის სასახლეში დავით ორბელიანის ნათესავები გამოცხადდნენ და თამარს ნიშნად ოქროს სინზე დაწყობილი ძვირფასი სამკაულები და დიდ ვერცხლის ლანგრებზე დალაგებული შაქრით დამზადებული ტკბილეული მოართვეს, შემდეგ სტუმრები თავდახრით გამოეთხოვენ დარბაზში მყოფთ და ზურგშეუბრუნებლად, უკუღმა
სამი დღე გაგრძელდა საქორწინო ნადიმი. ღამენათევი, ნაქეიფარი სტუმრები ძლივს ასწრებდნენ გამოძინებას. სუფრა ხან აივანზე, ხან ბაღში იშლებოდა და გაუთავებლივ ისმოდა საზანდრის შეწყობილი ხმა, დუდუკთა ღუღუნი, აშუღთა გამყივარი სიმღერები და გულისცემასავით ამაღელვებელი ბაგა-ბუგი დაირებისა. ყველაზე პატივსაცემი სტუმრები ამ ნადიმზე რუსი ოფიცრები იყვნენ, რომელთაც ყოველთვის საპატიო ადგილზე სვამდნენ და ღვინის სმაში ავარჯიშებდნენ. ალექსანდრ რატიევს (რატიშვილი) ეშინოდა მის ხელქვეით ოფიცრებს რაიმე უწესობა არ ჩაედინათ და სასტიკად უკრძალავდა ყველას მისი ნებართვის გარეშე ღვინის დალევას, განსაკუთრებით მაშინ, როცა სუფრას თავად მეფე ერეკლე ესწრებოდა.
განაგრძეთ კითხვა:
