„სადღაც, ოპერაციულ სისტემებს და ცხოვრებისეულ პროცესებს შორის გახლართულს მახსენდება, რომ თელავში, სიმწვანეში ჩაფლული ასწლიანი სახლის ეზოში, კუ სახელად კუნა მშობიარობის ტკივილებს ებრძვის...
სიახლე მისი პოვნის შესახებ აფორიაქებულმა გოგონამ მამცნო ტელეფონით, რომელიც სამყაროს მირჩევნია... სახელიც დღეს დაარქვეს...
ტასოს და თარაშის გახარებული და ემოციური მზერა, ალბათ კუნას მხნეობას შეჰმატებს..ლოლიტაც იქვეა და ისე, თავისთვის, უპირობოთ უყვარს განიკო, ენატრება და ცდილობს დედა დაუძახოს, რა დროს სამსახურია, ასეთი მნიშვნელოვანი
აუთლუქის მეილი არ ცხრება, გადმობარების ბოლო დღე მაქვს და ვხვდები, რომ ჩემი ცხოვრება დაუბრუნებლად შეიცვალა, როცა კუნასგან განსხვავებით ლოლიტას მოსავლენად მარტო გავეშურე“...
