დღეს, ამ თემაზე ბატონ კორნელის ფილარმონიაში სცენაზე გასვლის წინ რამოდენიმე შეკითხვა დავუსვით.
- ბატონო, კორნელი, ამბობენ, რომ თქვენ წლების წინ ციხეში მუშაობდით. ასეა?
- ამაზე ლაპარაკი არ მინდა რაა. მე
- რატომ, საიდუმლოა?
- არა, უბრალოდ რა საჭიროა?
- მას შემდეგ რაც „ნიჭიერის“ სცენაზე გამოჩნდით, ინტერნეტში თქვენზე ბევრს წერენ და არც ისე კარგად გახასიათებენ. ადამიანები თქვენს სისასტიკეზე ჰყვებიან...
- შევარდნაძის დროს სპეცსამსახურში ვმუშაობდი, მერე თავდაცვის სამინისტროში მინისტრის დაცვაში, ვმუშაობდი პოლიციაშიც. დღესაც სასჯელაღსრულების სისტემაში ვმუშაობ, რუსთავში, მაგრამ პატიმრები არ გვყავს.
- ეგ როგორ?
- რემონტია ჩვენთან.
- სისასტიკეზე რას მეტყვით?
- ასეთი ჩასაფრებული, ინტრიგანი ადამიანი ბევრია, ეგენი მეც ვნახე. შეიძლება მე თქვენ არ მომწონდეთ და თქვენზე ცუდი რამ ვთქვა ან დავწერო.
- მტრები გყავთ?
- არა.
- მაშ, როგორ ფიქრობთ, რა გახდა ამ ჭორების აგორების საფუძველი?
- ვერ გეტყვით, ეს თავად მათ უნდა ჰკითხოთ. დაცვაში რომ მუშაობ, ვიღაცის დაცვა გიწევს, იქ უბრალოდ ვინმეს წინ რომ დაუდგე და არ გაატარო, იმასაც სისასტიკეს ეძახიან. თავის მართლების პოზიციაში ყოფნა არ მიყვარს. თუ დამიჯერებთ, მართალი ვარ.
ნინო მჭედლიშვილი