- ფოთში დავიბადე, სექტემბერში, დედა იქ ისვენებდა, შვიდთვიანი ვარ (იღიმის). თბილისში გავიზარდე და სულ აქ ვცხოვრობ. ორი წლიდან ვმღერი, სხვადასხვა პროექტში ვმონაწილეობდი. ოჯახი
- ოჯახის შესახებ მოგვიყევი...
- ჩემი მშობლები 17 წელია, რაც დაშორებულები არიან, უკვე 11 წელია, მყავს მამობილი. იდეალური ადამიანია, ძალიან განათლებული პიროვნება, ნებისმიერ თემაზე შემიძლია რჩევა ვკითხო, ასეთი ურთიერთობა დედასთანაც არ მაქვს.
- მამა...
- პატარა ვიყავი, საზღვარგარეთ რომ წავიდა და წლების შემდეგ ჩამოვიდა. როდესაც ერთმანეთი ვნახეთ, არანაირი ემოცია არ მქონია, ვერასოდეს ვაპატიებ, ისეთ მომენტში გამოჩნდა, როდესაც სკოლაც დამთავრებული მქონდა და ჩამოყალიბებული ადამიანი ვიყავი. მთელი ეს წლები მამობილი მედგა მხარში. დედასა და მამობილს საერთო შვილი არ ჰყავთ, მაგრამ ჩემს მამობილს პირველი ოჯახიდან ორი შვილი ჰყავს და მათთანაც არაჩვეულებრივი ურთიერთობა მაქვს.
- მამინაცვლის გვარზე გადასვლა ხომ არ გიფიქრია, ყოფილა ასეთი ისტორიებიც... მაგალითად, სალომე ქათამაძე გახდა მდივანი...
- ამას ძალიან დიდი პატივისცემის ნიშნად აკეთებენ. ჩემი მამობილი ძალიან მიყვარს, მაგრამ მე ჩემი გვარი მაქვს, რომლითაც სამშობიაროდან გამომიყვანეს. მყავს მამა, რომელთანაც არ მაქვს გადასარევი ურთიერთობა, მაგრამ ის მამაჩემია და მისი გვარი მაქვს. მამას მეორე ოჯახი არ შეუქმნია.
- ახლა სცენაზე რომ გამოჩნდი, არ შეგეხმიანა?
- კი და ამან ძალიან დიდი აგრესია გამოიწვია, წყობიდან გამოვედი და შეურაცხყოფაზე გადავედი, იმდენად მეწყინა. ერთი წლის წინ ჩამოვიდა და ვნახე, მერე ისევ დაიკარგა და წავიდა. როდესაც ჩამოვიდა, რამდენჯერმე დამირეკა და ვერ ვნახე, არ მეცალა. კონკურსზე გამოსვლის შემდეგ დამირეკა და ახლა მოუნდა ჩემი ნახვაც და ყველაფერი. ვუთხარი, რომ შანსი არ ჰქონდა. მე უკვე ჩემი ოჯახი მაქვს, სადაც გავიზარდე.
- დედისერთობამ რა მოგცა?
- ძალიან ეგოისტი ვარ (იცინის). გათხოვება რომ გადავწყვიტე, რაც უნდა ეთქვა ვინმეს, ცოლად მაინც მივყვებოდი. ოჯახმა პატივი სცა ჩემს გადაწყვეტილებას, მაგრამ მაინც მთხოვეს დაფიქრება. ოჯახის შექმნას ხელი არაფერში შეუშლია, უბრალოდ, ბავშვის გაჩენას მაგისტრატურის დამთავრებამდე არ ვგეგმავდი, მაგრამ როდესაც გავიგე, ფეხმძიმედ ვიყავი, აბორტი აზრადაც არ მომსვლია.
- კონკურსამდე გაიგე, რომ ბავშვს ელოდებოდი?
- არა, ანკეტა რომ შევავსე, არაფერი ვიცოდი. პირველ კასტინგამდე ცოტა ხნით ადრე გავიგე, მაგრამ ამას არაფერი შეუცვლია. მაკრიტიკებდნენ, ამ დროს ნერვიულობა არ შეიძლებაო, მაგრამ კარგი ფეხმძიმობა მაქვს და არანაირი პრობლემა არ არის, თან, არც ვნერვიულობ, უბრა-ლოდ, სცენაზე დგომისას ადრენალინი მაწვება. უკვე ოცი კილო მოვიმატე, ჩემი იდეალური წონა 60 კილოგრამია და იმედი მაქვს, გაჩენის შემდეგ წონაში ადვილად დავიკლებ.
- მენტორით რამდენად კმაყოფილი ხარ?
- ძალიან, ამას სოფოსგან ვერ წარმოვიდგენდი. იმდენად ახლოსაა ჩვენთან და დაგვიმეგობრდა, რომ მენტორად ვეღარ აღვიქვამ. მასთან რეპეტიცია ჩემთვის მასტერკლასია. მეუღლე ძალიან ნერვიულობს, მაგრამ პირველ კონცერტზე არ უნერვიულია, მითხრა, რომ ჩემში ძალიან დარწმუნებული იყო. ბავშვი უფრო მეტ სტიმულს მაძლევს, მობილიზებული ვარ, ახლა რომ მოვიგო პროექტი, ჩემს შვილს ექნება სახლი და ქირით აღარ ვიცხოვრებთ. ცოტა ხანს მეუღლის მშობლებთან ვცხოვრობდით და მერე ქირით გადავწყვიტეთ გადასვლა.
- მეუღლე რას საქმიანობს?
- ტატუს სპეციალისტია. თავიდან სოციალური ქსელით ვკონტაქტობდით, მასთან ტატუს გასაკეთებლად რომ მივედი, ყველაფერი დამავიწყდა და ჩვენი ურთიერთობა სხვა კუთხით წავიდა.
- ყველაზე მეტად ვის აზრზე ნერვიულობ სცენაზე გამოსვლის შემდეგ?
- მეუღლისა და მენტორის შემდეგ მამობილის, მამუკას აზრი მაინტერესებს. ყველაფერში მეხმარება, ხელს მიწყობს და თითქმის ყველა სიმღერის შერჩევაში, რაც შევასრულე, მასაც დიდი წვლილი მიუძღვის. სცენაზე მოძრაობა, კამერასთან მუშაობა, ყველაფერს მასწავლის. არიან მამები, რომლებსაც არ შეუძლიათ იმდენი რამის გაკეთება, რასაც ის მიკეთებს. ძალიან ბედნიერი ვარ, რომ დედამ ეს ნაბიჯი გადადგა და 11 წლის წინ მას ცოლად გაჰყვა. ბედნიერები არიან და მასთან ყოველთვის დაცული იქნება.
- ლინდა, იმისთვის თუ ხარ მზად, რომ გამარჯვების შემთხვევაშიც კი შეიძლება, საქართველოს პირობებში ისე ვერ აეწყოს შენი კარიერა.
- ეგ უკვე ადამიანზეა დამოკიდებული. სახლში ფეხი ფეხზე გადადებული არ დავჯდები და არ დაველოდები, რომ ვარსკვლავი დამეცემა. არ ვარ ის ადამიანი, რომ ერთი ადგილი ვტკეპნო, ვერ ვისვენებ, სულ სიახლეს ვეძებ.
ნინო გიგიშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''